290.000'den fazla kelime haznesiyle Osmanlıca Türkçe Sözlük ve Osmanlıca Lügat

Geçmiş

te'vil

Te'vil.
Döndürmek.
Yorum yapma.
Te'vil kelimesi.
Te'vil eden kimse.
(kamus tercemesi).
Bazı müfessirlere göre.
İkinci mertebe te'vildir.
Rücu' manasına olan "evl: " den alınmıştır.
Muhtelif vecihlere muhtemel olan ayetler olur.
Kur'anın anlaşılmasında birinci mertebe tenzil.
(tef'il veznindendir) bir nesneye redd ve irca' etmek.
Bilinen anlamından başka bir anlamda yorumlama başka anlam verme.
Kelimeden maksud olan mana zahir ve söyleyenin muradı aşikar ola.
Zihin ve fikrini kelamdaki sırrın tetebbuuna taslit etmekten ibarettir ki.
Bazılarınca da hükümet ve siyaset manasına olan (iyalet: ) den alınmıştır ki.
Bundan başka "rüya tabir etmek" manasına gelir ve "hoş kokulu bir nebat" adıdır.
Müfessirlerce: bir ayet-i kerimenin manasını bir nesneye irca' ile beyan etmektir.
Bazılarınca da (evvel: ) lafzından alınmış olup kelamı evveline sarf ve irca' eylemektir.
Tefsir ve te'vil beynindeki fark ise: tefsir: nüzul-ü ayetin sebebinden bahs ve lügat cihetinden kelamın mevzuuna müteallik maddeye mübaşerettir.
Te'vil ise: ayetlerin sırlarını ve istar-ı kelimatı (kelimeler perdesini ve zarını) inceden inceye araştırmak ve ayetin mana ihtimallerinin birini tayin etmekten ibarettir ki.